ба тахтнишинии мавлоно хозиримом поздравления
Стих Мавлана Хазир Имаму
«Да благословит вас Бог вашей жизнью благочестивой жизни и вашим подчинением воле Имама Времени. Вы должны принимать во внимание, — [что] к счастью для вас; вы живете во власти потомков Пророка, суверенная власть которых когда-то была узурпирована тиранами. После всего этого, Бог вернул её законным претендентам. Этим Он доказал законность дела Имамов и полную ложь притязаний их противников.
Священный Коран говорит, «Они хотят погасить свет Бога своими ртами. Но Бог не допускает иного, кроме как сохранить Свой свет…». Это относится к Имамам. Их враги изо всех сил старались погасить Свет Бога. Слава Богу за милость, которую Он для вас сделал, сохраняя божественный Свет горящим вечно для вашего блага…»
— ал-Муайяд фи-д-Дин ал-Ширази
(«Маджалис ал-Муаййадийа» — «Собрания ал-Муайяда», Маджлис 1)
ХАЗИР ИМАМ
К нам мир вернулся только с Ним, Его любовь в груди храним,
Всем сердцем мы благодарим, О милость рахман-ир-рахим,
Хазир Имам, О Шах Карим.
В час трудности и час смятенья, Явился к нам ковчег спасенья,
И произнёс благословенья, О милость рахман-ир-рахим,
Хазир Имам, О Шах Карим.
Хоть были и века в разлуке, Тысячи лет держал нам руки,
Отвёл от нас земные муки, О милость рахман-ир-рахим,
Хазир Имам, О Шах Карим.
Во мраке, в пору нищеты, Явился светом доброты,
О зрячий в мире слепоты, О милость рахман-ир-рахим,
Хазир Имам, О Шах Карим.
Луч света, мира и добра, Река, пустыня и гора,
Не могут отдалить тебя, О милость рахман-ир-рахим,
Хазир Имам, О Шах Карим.
Открылся миру в наши дни, И воплотились наши сны,
Надежды яркие огни, О милость рахман-ир-рахим,
Хазир Имам, О Шах Карим.
О свет сират-ал-мустаким, Твоею искрой мы горим,
Путь истины мы сохраним, О милость рахман-ир-рахим,
Хазир Имам, О Шах Карим.
Путь Бога, путь добра и света, И человечности завета,
С тобой нам родина — планета, О милость рахман-ир-рахим,
Хазир Имам, О Шах Карим.
Мусульманские поздравления с днем рождения
С днем рождения поздравляю!
Пусть хранит тебя Аллах.
Я желаю, чтобы в жизни
Был тебе неведом страх.
Чтоб сияли в небе звезды,
Солнце грело утром ранним,
Жить желаю по законам,
Что написаны в Коране.
Я желаю, чтоб Всевышний
На путь верный наставлял,
И день твоего рождения
Для тебя счастливым стал.
Поздравляю с днем рождения,
Пусть Аллах тебя хранит,
Путь к высоким достижениям
Будет пусть всегда открыт.
Пожелаю я здоровья,
Счастья всей семье твоей,
Жить в любви и понимании
Своих близких и друзей.
Поздравляю тебя с днем рождения, пусть Всевышний услышит твои молитвы и подарит тебе счастье, любовь и радость. Пусть здоровы будут все в твоей семье. Желаю благополучия и достатка. Да хранит тебя Аллах!
Сияй всегда, как солнце в небесах,
Купайся в счастье, в море доброты!
К тебе пусть будет милостив Аллах,
Поможет воплотить твои мечты!
Желаю сил, здоровья и везения,
И в жизни только верного пути!
Тебя Всевышний каждое мгновение
Пусть будет верно за руку вести!
Поздравляю с днем рождения,
Пусть Аллах тебя хранит,
Путь добра и просветления
Будет вечно пусть открыт.
Сил тебе, здоровья в теле,
Понимания, удачи,
Пусть решаются по жизни
Сложные задачи.
Будет пусть семья опорой,
Счастье будет, понимание,
И приносит только радость
Твое славное призвание.
Поздравляю с днем рождения!
Счастья, мира и добра,
Будут силы пусть, здоровье,
В сердце хватит пусть тепла.
Пусть Аллах дарует мудрость
И услышит пусть мольбу,
Пусть поможет и поддержит,
Украсит радостью судьбу.
Я с днем рождения тебя поздравляю!
Семейного счастья от сердца желаю,
Чтоб твоя жизнь достойной была
И на верный путь, наставлял чтоб Аллах!
Желаю традиции чтить и порядки,
Желаю счастливо жить и в достатке.
Здоровья, тепла, добрых, верных друзей,
Объятий родных, самых радостных дней.
Хранит пускай от бед и горя
По жизни вас всегда Аллах,
Вас с днем рождения поздравляю,
Желаю от души всех благ.
Добра и процветания дому,
Успехов вам во всех делах.
Сбываются пусть желания,
Удача будет пусть в руках.
Пусть в доме твоём будет мир и достаток,
Здоровье родных и в делах всех порядок,
Хорошие вести, любовь, доброта,
От злобы душа твоя будет чиста!
Аллах пусть везением путь устилает,
От бед и греха все года сберегает,
Жилось чтоб тебе, словно в сказке, комфортно,
И будни летели всегда беззаботно!
Поздравляю с днем рождения,
Пусть хранит тебя Аллах,
Пусть поможет и поддержит
На нелегких рубежах.
Будет пусть здоровье крепким,
Понимание в семье,
Пусть в задумках и свершениях
Повезет всегда тебе.
Словно птица в небесах,
По судьбе порхай свободно,
Пусть хранит тебя Аллах
И сейчас, и год от года!
Пусть в достатке будет дом —
Блюд обилье поверх кружев.
Мир, покой и счастье в нём
Станут уживаться дружно.
Пусть с охотою родня
Тебя часто навещает,
И надёжные друзья
Позвонить не забывают!
Войдите в ОК
Ассалому алайкум бародарон ва хохарони мехрубони ман каме хам бошад маълумот дар бораи талок барои шумо мерасонем аммо аз шумо эхтиромона хохиш дорам ки бо ин фикри худро пурра чамъ накунед яъне хулоса набароред боз бо муфтиёти ин соха мурочиат намоед хангоми талок зеро хукми талокро чуз муфтихои соха касе хукуки баровардан надорад валлоху аълам!
ХУЛЪ!
Хулъ маънои лугавияш ин либосро ан бадан баровардан мебошад.
Аллаh мефармояд : Занхо либоси шумоянд ва шумо либоси занхоед( Бакара 187)
Ва маънои истилохиаш чист?
Факиххо дар Таърифихулъ гуфтаанд:
Пархез кардани занхо аз хулъ!
Яъне : мисол.
Агар зане дар мукобили пардохти молаш худро аз шавхараш озод кард ва чудо шуд,он гох зан Молики нафси худаш мешавад ва мард наметавонад уро бе розигии худашбоз гирад. Агар ин чудои гарчанде бо лафзи ТАЛОК хам вокеъ гардад, ТАЛОК хисобнамешавад, балки ин ФАСХИ АКД аст, чунки ба хотири маслихати моле ки занхудашро озод карда буд.
Ва далили Курон киХУЛЪ ТАЛОК нест:
Аллаh мефармояд :
Ин талоқ ду бор аст ва аз он пас ё ба ваҷҳи некӯ нигаҳ доштани ӯст ё ба ваҷҳи некӯ раҳо сохтанаш. Ва ҳалол нест, ки аз он чӣ ба занондодаед, чизе бозситонед, магар он ки бидонанд, ки ҳудуди Худоро риоятнамекунанд. Аммо ҳар гоҳ донистед, ки он ду ҳудуди Худоро риоят намекунанд,агар зан худро аз шӯй бозхарад, гуноҳе бар он ду нест. Инҳо ҳудуди Худоаст. Аз он таҷовуз макунед, ки ситамкорон аз ҳудуди Худо таҷовуз мекунанд.(Бакара :229)
Зодруз муборак, табрикнома барои зодруз, Шеър ва сухан
Табрикот барои зодрузи нафари азиз ки пур аз суханхои самимона аз самими калб барои шумо дар ин сахифа чамъ оварда шудаанд. Щеърхои бехтарин аз шоирон аз чумла рубоихо, дар васфи модар, Дуст-чура, падар, рафик, дустдошта, бобо, биби, бародар, хохару апа, устод-муаллим, рохбар ва дигар нафарон хам мавчуданд.
Апаи азиз, «Ном» ва дугонаи арҷманд, «Ном»!
Шуморо бо фарорасии мавлуди хуҷастаатон самимона таҳният мегӯем. Бароятон, қабл аз ҳама умри дарози бехазон, толеи баланд ва хушбахтии ҷовидонаро таманно дорем. Бигузор ҳамеша зебою кушодачеҳра ва дар коргаҳи мо бимонед. Аз даргоҳи Офаридгор талаб менамоем, ки ҳамеша шуморо саодатманду нерӯманд ва толеъбаланду фараҳманд дар паноҳаш нигоҳ дорад. Мо, ҳама, шуморо дӯст медорем.
Бо як ҷаҳон меҳру муҳаббат ҳамкоронатон «Ном» ва «Ном»
Муаллимаи азиз, «Ном?»! Шуморо ба ин санаи мубораки умратон таҳният гуфта, хоҳони бахту саодат ва хушрӯзиву саломатиятон ҳастам. Бигзор, хуршеди толеатон партавафшон ва баҳори умратон бехазон боқӣ монад.
Хушо, хуршеди умрат ҷовидон бошад,
Сари болои ту то Каҳкашон бошад.
Бо эҳтиром шогирдатон «Ному Насаб»
Устоди азиз, «Ном?»! Шуморо бо ҷашни «чанд?» — солагии зодрӯзатон табрику таҳният гуфта, аз даргоҳи Яздони пок бароятон тансиҳатӣ, умри бардавом, сари баланд, тани нерӯманд ва дар кору фаъолиятатон комёбиҳои беназирро таманно дорам. Бигузор ҳамеша чун кӯҳҳои помир сарбаланд, чун Рӯдакӣ хушбаён, чун Саъдӣ дарозумр, чун Ҳофиз шӯҳратманд ва чун Ҷомӣ хоксор бошед! Ҳеҷ гоҳ Бахт ва Хизр кошонаи Шуморо тарк насозанд!
Бо эҳтиром шогирдатон «Ному Насаб»
Дӯсти гиромӣ, «Ном?»! Туро бо ҷашни фархундаи мавлудат сидқан шодбош мегӯям. Таманнои онро дорам, ки дар таҳсил ва дар зиндагӣ ҳамеша муваффақ бошӣ. Аз Худованд талаб менамоям, ки бароят умри дарозу бахти накӯро арзонӣ дорад. Сарбаланд бош!
Бо эҳтиром дӯстат «Ному Насаб»
***
«Ном?»-и азиз! Мавлуди хуҷастаро аз самими қалб таҳният мегӯям. Аз даргоҳи Офаридгори пок хоҳонам, ки ҳамеша чун имрӯз зебою ҷавон ва нерӯманду саломат бимонӣ. Ман таманнои онро дорам, ки хуршеди ҷаҳоноро доимо бар сарат нурафшонӣ кунаду дасти каму рӯзи ғамро набинӣ.
Чу Саъдӣ пир гардӣ, кам набинӣ,
Чу Ҳофиз шод бошӣ, ғам набинӣ.
Чу Ҷомӣ оқилу фархунда бошӣ,
Чу Сино дар дилу дар дида бошӣ.
«Ном?»-и хушрӯяку дӯстрӯяки мо! Яксолагии рӯзи мавлудатро ба як ҷаҳон орзую умедҳо табрик гуфта, аз яздони пок ширинтарин лаҳзаҳои кӯдакиятро таманно дорем. Орзуи онро мекунем, ки:
Нигаҳбонат Худо бошад,
Паноҳат Мустафо бошад.
Ҳабибат ҷилди Қуръону,
Ҳаётат босафо бошад.
Бо эҳтиром, «Ном ё якчанд номҳо?»
«Ном?»-и зебо илоҳо бахт ёрат бод,
Илоҳо то абад ёрат дар канорат бод.
Илоҳо ҳарду хушбахти замину осмон бошед,
Ҳар он чи дар ҷаҳон хуб асту зеботар ҳамон бошед.
Беҳтарин садои зиндагӣ тапиши қалби ту аст.
Эй офтоби нозанини зиндагӣ ҳамеша дурахшон бимон.
Таваллудат муборак модар!
Муборак зодрузат модари ҷон
Набинад гам вуҷудат модари ҷон
Танат бедард боду хотират шод
Ки ман гуям дурудат модари ҷон.
Аз самими қалб ва бо эҳтиром фарзанд (ҳоятон), «Ном ё якчанд номҳо?»
Имрӯз беҳтарин рӯз аст … чун Худованд беҳтарин фариштаашро офарид то акнун модари ман бошад. Зеботарин Фариштаи осмони ман, Худованд туро офарид то модари ман боши ман ба худ ифтихор мекунам, ки чунин модаре дорам. Модаре ки ҳарчи бихоҳам уро тавсиф кунам калимот ёриям намекунанд. Таваллудат муборак модари меҳрубонам!
Аё модар лабат дар ханда бошад,
Гули руят моҳи тобанда бошад.
Барои заҳмате бар мо кашидӣ,
Ба поят сар ниҳем арзанда бошад.
Аз самими қалб ва бо эҳтиром фарзанд(ҳоя)-тон, «Ном ё якчанд номҳо?»
***
Ба поси фидокориҳои бечашмдоштат,ба поси ҳамаи дардҳову ранҷҳое, ки ба танҳои бар душ кашидиву ишқи бузургат, ки арзониям буд, барои ту менависам. Барои ту, ки солҳои ҷавоният дар обилаи дастонат пинҳон шудааст ва бар лабҳоят муҳри сукут хурдааст.Дастонатро бар руям бикаш, мехоҳам зери онро ламс кунам то шояд у бигуяд ки чиқадар бароям заҳмат кашидаи. Падар то ҳол ҳар чи доштаам аз ту будааст, барои доштаҳои дирузу имруз аз ту муташаккирам. Таваллудат муборак ва рузат ииромӣ бод падарҷон.
Бо эҳтироми самимӣ фарзанд(ҳоя)-тон, «Ном ё якчанд номҳо?»
Ёди аёми зебое ки гузашт, кунҷи қалбам гарм аст! Орзуям ҳама сарсабзии ту аст. Тани ту солиму рӯхат шодоб, ончи шоистаи туст хоҳонам. Дили якдонаи ту сабзу баҳорӣ, рузгорат хуш бод. Тавллудат эй «Ном?», хоҳар (апа)-и меҳрубонам муборак!
Рӯзи таваллуди ту, рӯзи нигоҳи борон,
Бар шӯразори ташна, бар ин дили биёбон.
Рӯзи таваллуди ту гуё пур аз хаёл аст,
Ёсу кабутару бод дар ҳайрати ту хоб аст.
Бо самимият ва эҳтироми беандоза хоҳар (апа)-ат «Ном?»
Азизтар аз ҷонам «Ном?», зебоигии ишқ, покии садоқат, авҷи меҳрубониву ниҳояти оромиш… ин ҳама дар канори ту бароям маънӣ пайдо кардааст. Ту қалбе ба бузургии дарёву рӯҳе ба вусъати осмонҳо дори. Умедворам ҳамеша шодоб, хандону солим бошӣ. Зодр ӯзат муборак ай ишқам!
Ҳар субҳ туро сафо расонад,
Ҳам давлати бебаҳ о расонад.
Бар рузи таваллудат азизам,
Сад бори дигар Худо расонад.
Бо эҳтироми беҳудуд ошиқи шайдоят «Ном?»
Бо эҳтироми беҳудуд дустат «Ном?»
Эй дусти азиз ҷашни зодруз муборак,
Ин рузи хучаставу дилафруз муборак.
Муборак зодрузат бошад эй дуст,
Ситора бар сарат гул пошад эй дуст.
Бо эҳтироми камол дустат «Ном?»
Ниҳоли қоматат пурбор гардад,
Туро умри наку ҳам ёр гардад.
Дар ин дунё бизи сад соли дигар,
Ки дунё аз паят гулзор гардад.
—— ҷумла мавлудат муборак,
Ҳамон рухсори хушнудат муборак.
Тамоми хонавода бар ту гуянд,
—– рузи мавлудат муборак.
Ту гули шукуфтаруи ҳама гулфишон,
ту баҳори бехазони ҳама бехазон бимони.
Ҳама дам кунем дуоят ки чунин ҷавон бимони.
Кунад хуршеди бахтат нурфишонӣ,
Ба коми дил бирас дар зиндагонӣ.
Чу дустонат бигуфт бо меҳрубонӣ,
Умедам ҳасти, хушбахте бимони.
Борони бахт резад эй кош бар сари ту,
Хезад навои шодӣ аз бому аз дари ту.
Эй кош —- ту умр бини дар даҳр,
Бошад доим худованд, ёри ту ёвари ту.
Гули зебандаи аёми навруз,
Муборак бодат ин мавлуд ин руз.
Набинӣ дар ду олам дарду ғамро,
Саодат хоҳамат ҳам бахти фируз.
Имдоди Худой бод ёрат,
Иқболи замона дар канорат.
Чашме нарасад ба эътиборат,
Ҳифзи азалӣ бувад нисорат.
Ҳамеша шодкому шодмон бош
Ҳамеша рӯҳбахши дустон бош.
Ба маҳфилҳо гули руи сабад бош
Ҳамеша дил бидеҳу дилситон бош.
Хоҳам хонаат ба кудакони хандабарлаб пур бод
Худ миёни он ҳама гулғунчаҳо хандон бош.
Зиндагӣ бо рангҳояш чун асал дар коми туст
Офтоби бахт доим дар сарат нурпош бод.
Ҳамеша бахтёру шод бошед
Зи дарду ранҷу ғам озод бошед.
Зи гулзори муҳаббат гул бичинед,
Рухи зарди ҷудоиро набинед.
Худо доим нигаҳдори ту бошад,
Калиди бахт мададгори ту бошад.
Ба дунё омади баҳри ҳама,
Каси хушбахттарин ёри ту бошад.
Гули себарга пояндози поят,
Ҳама хушбахтиҳои дунё бароят.
Бихоҳам бар ту умри Саъдиёна,
Бихоҳам ҷону дилро шодиёна.
Рухат хуршедсон пурнур бодо,
Ғаму ғусса зи ҷонат дур бодо.
Туро ҳусни накӯву дилнишин бод,
Хушиву некрузиҳо қарин бод.
Зи қалбат ғуссаву ғам дурр гардад,
Ҳаётат мисли номат нозанин бод.
Эй баландахтар Худоят умри ҷовидон диҳад,
Он чи пирузию баҳрузӣ дар он аст он диҳад.
Ҷовидон нафси шарифат бандаи фармон диҳад,
Баъд аз он бар ҷумлаи фармони ҳақ фармон диҳад.
Хоҳем мисли Саъдӣ, сад сол умр бубинӣ,
Аз домани умедат,гулдастаҳо бичинӣ.
Туро орзу дорем давлату ганҷ,
Бубини сад сол умр, бе дарду бе ранҷ.
Аз бахт хандонат бинам,
Чун лаъл рахшонат бинам.
Дар ҳар баҳори умри худ,
Доим гулафшонат бинам.
Ту бахти модари ту бахтёри,
Падарро такягоҳ дар рузгорӣ.
Зи ту дорад ҳама уммедворӣ,
Чу номат дар ҷаҳон шодӣ биёрӣ.
Маҳу осмон бошад раҳнамоят,
Замину осмон гуям саноят,
Ҳамеша гул бирезад зери поят,
Калиди бахт бошад даркушоят.
Эй ҳусни баҳор зодрузат табрик,
Бо бахт ҳазор зодрузат табрик.
Хушбахту саодату саломат бошӣ,
Бо авҷу барор зодрузат табрик.
Ҳамеша шодмону хушнаво бош,
Барои дустон обу ҳаво бош.
Бихоҳем сарбаландӣ байни ёрон,
Ба умри сад ба мо ҳамчун даво бош.
Шуморо нозанин гуем хато нест,
Ба дунё беҳтарин гуем хато нест.
Ба боғи ҳусн лабҳои таратро,
Чу барги ёсамин гуем хато нест.
Ҳарки боши одами арзанда бош,
Гул барин бо чеҳраи пурханда бош.
Ҳар ки гирад домани покат ба даст,
Бахт шав,иқбол шав, поянда бош.
Фурӯғи дидагонат кам нагардад,
Ғаме бар шодии ту зам нагардад.
Ниҳоли умри худ дилшод бинӣ,
Ниҳоли орзуят хам нагардад.
Дастрас кардани гул дар Душанбе
Ҳар чи мақсуди дилат бошад диҳад парвардигор,
Гар ту як бошӣ Худо бидиҳад ҳазору сад ҳазор.
Хохамат ишқ –ишқи яктое
Ки ба дарё чунин омӯзад.
Хоҳамат бахт – бахти яктое,
Ки дили зиндагӣ барафрузад.
Ба руят осмон дар ханда бошад,
Ҷамолатро ҳама гул банда бошад.
Ба ин айёми некӯ зодрӯзат,
Ҷаҳон дар пеши ту афканда бошад.
Бар чил ки расидаи гулафшон бошӣ,
Дар кишвари меҳр моҳи даврон боши.
АЛифбо барои сухан гуфтан нест,
Барои навиштани номи туст.
Ададхо пеш аз таваллуди ту ба саф истодаанд,
То рози зодрузи туро бидонанад.
Таваллудат муборак!
Садои як парвоз,
Фуруди як фаришта.
Огози як меъроч,
Ва шуруи як зиндаги.
Таваллудат муборак!
Ин хадяи осмони чашмонат,
Дилбаста ба шамъдони чашмонат.
Эй ишк таваллудат муборак, калбам,
Такдим ба мехрубони чашмонат.Манбаъ:
Имдоди Худой бод ёрат,
Икболи замона дар канорат.
Чашме нарасад ба эътиборат,
Ҳифзи яздони бувад нигорат.
Намехоҳам сарат хамгашта бошад,
Намехоҳам дилат ғамгашта бошад.
Фақат хоҳам дар ин дунёи равшан,
Дилат шоду лабат пурханда бошад.
Хоҳамат ишқ ишқи яктое,
Ки ба дарё чунин омузад.
Хоҳамат бахт-бахти яктое,
Ки дили зиндагӣ барафрузад.
Забони ҳақ шиори безабон бош,
Нишони ворисони бенишон бош.
Аламбардори руҳи сарбадорон,
Бақоҷуи дуои модарон бош,
Азизи мо, азизи сад ҷаҳон бош.
——— Орзумандем, ки шоҳбайти ғазал бошӣ,
Ба хони зиндагонӣ беҳтар аз қанду асал бошӣ.
Ё раб камоли офаридаат бардавом бод
Иқболу давлату шарафат мустидон бод.
Солу моҳат мубораку рӯзу шабат ба хайр
Бахтат баланду давлати дунё ба ком бод.
Осоиши умри мо шумоед
Бар риштаи меҳри мо вафоед.
Дар ҳар нафасе шумо бо моед
Дар дидаву дил ҳамеша ҷоед.
Дар синаат базми тарабу сур бошад
Ҷонат зи ғами ранҷу бало дурр бошад.
Орзуву дуои мо бароят ин аст
Наврӯзи умрат шукуфта пурнур бошад.
Мавлуди хуҷастаат бахор асту баҳор,
Икбол ба бар намуда давлат икбол ба канор.
Дар рузи таваллудат таманно дорем
Дилдор яку умр саду шодӣ ҳазор.
Шукри оби чашмасорон мекунам,
Шукри дашту куҳсорон мекунам.
Шукри нону хок мегуям мудом,
Шукри номи поки Яздон мекунам.
То чаҳон бошад,ҳамеша шод бош,
Бош дилшоду зи ғам озод бош.
Ҳастии ту хуррамӣ бахшад ба мо,
Мо дуо дорем чу шаҳ обод бош.
Муборак бод шуморо ҷашни зодруз,
Шумо зеботаред зебо дар ин руз.
Гули нози, маҳи нозӣ, шаҳи ноз,
Илоҳо то абад бошӣ сарафроз.
Зодрузи ту буи баҳор оварда,
Пайғоми фараҳ ба рӯзгор оварда.
Хоҳем, ки туро ҳамеша хандон бинем,
Дар хонаи ту файзи фаровон бинем.
Дар дил ба ҳар уммед ки дори бираси,
Мо шодию бахти хеш дар он бинем.
Мавлуди накуи умр бодо табрик,
Ин як зи ҳазори умр бодо табрик.
Дар авҷу барор бахту толеъи ту бод,
Ин авҷу барори умр бодо табрик.
Қади сарват ба Илоҳо хам нагардад,
Дили шодат ба даври ғам нагардад.
Дуои мо ҳамин бошад шабу руз,
Ки як муй аз сари ту кам нагардад.
Тамоми ҳастии дунё бароят бод мегуем,
Ҳамеша сарбаланду хонаат обод мегуем.
Бубини умр то яксаду ҳаштод мегуем,
Туро бо зодрузат мо муборакбод мегуем.
То ту боши рӯнамои бахти ман рӯи ту бод,
Сарҳисоби зиндагиям бар сари куи ту бод.
Дилкашоли тустам, дар ҳар мақому ҳар замон,
То аҷал чашмам напушад чашми ман суи ту бод.
Лабонат доимо пурханда бошад,
Ғами дунё зи ту дилканда бошад.
Ҳама рӯзу ҳама моҳу ҳама сол,
Бароят ин ҷаҳон арзанда бошад.
Си баҳори пурсафоро дар задӣ,
Ту гули садбарги тар бар сар задӣ.
Зинда бош эй шуълаи хуршеди мо,
Зинда бош эй хонаи уммеди мо.
Шавед садсолаю дарде набинед,
Зи умри хушгузар гарде набинед.
Зи умри хушгузар эй гул ба домон,
Ба сад соли дигар гарде набинед.
Қади сарват илоҳо хам набинад,
Дили шодат илоҳо ғам нагардад.
Илоҳо бошию садсола боши,
Ба болои сари мо соя боши.
Сар сабзу бадан саломату чеҳра ба нур,
Иқбол ба каф, ба сина шодиву сурур.
Ёрон ба канору зодрузат хушруз,
Эй бор Худо,чашми бад аз руи ту дур.
Ба маҳфил моҳи тобон дар гулистон рангу бу бошӣ,
Илоҳо ҳар куҷо бошӣ баҳори орзу боши.
—– зебо илоҳо бахт ёрат бод,
Илоҳо то абад ёрат дар канорат бод.
Илоҳо ҳарду хушбахти замину осмон бошед,
Ҳар он чи дар ҷаҳон хуб асту зеботар ҳамон бошед.
Табибон посбони бахти инсонанд,
Табибон роздони дардмандонанд.
Зи ту миннатдор ҳастем шифокор,
Ба дарди мо даво бахшо шифокор.
Илоҳо сарбаланд боши ҳамеша,
Наҷотбахшу давобахши шифокор.
муборак ҷашни иқболат,
Туро 45 умин солат.
Ба сад рафтан таманноро,
Бидидем дар хати фолат.
Хоҳам аз номи Худо баҳри ту умри безавол,
Шӯҳрати Фирдавсиву ширинии шеъри Камол.
Илоҳо мисли моҳ тобанда боши,
Чу ғунча бо лаби пурханда бошӣ.
Ҳамеша мо дуогуи ту бошем,
Ки дар олам каси арзанда боши.
Ин рӯз рӯзи зодрӯзат,
Табрик гӯям самимӣ,
Ҳаргиз набинӣ ғамро,
Комёб бошӣ ҷӯраҷон!
Табрикоти Аммаи худ ба муносибати рӯзи мавлуд,
Аммаҷони меҳрубон,
Шумо ҷигари моҳон,
Имруз 40-сола шудед,
Илоҳо садба бошед,
Аҳли пайвандонатон,
Дар гирдатон бошанд мудом,
Шодиҳотон афзояд,
Танатон сиҳат бошад.
Амаҷонам аммҷон,
Зодрузатон муборак,
Шумо азизи моҳон,
Пайванди хунию аз ҷон!
Ба тахтнишинии мавлоно хозиримом поздравления
Tajik History // Eastern Iranians запись закреплена
АБӮНАСРИ ФОРОБӢ ҚАЗОҚ БУД Ё ТОҶИК?
9 ҳизби Эрон дар як номаи саркушода созмони мероси фарҳангии ин кишвар хостаанд, ки аз Абӯнаср Муҳаммади Форобӣ дифоъ кунад.
Соли 2020 ЮНЕСКО 1150-солагии ин файласуф ва донишманди бузурги машҳур ба Муаллими Сониро ҷашн мегирад ва ахиран ба ин муносибат дар Истанбули Туркия хона-музейи Форобӣ ифтитоҳ шуд, ки дар маросимаш Форобиро ҳамчун намояндаи илм ва фарҳанги турку қазоқ муаррифӣ кардаанд. Дар Қазоқистон ба шахси Форобӣ ҳамчун намояндаи миллати қазоқ зиёд арҷгузорӣ мешавад ва ҳатто Донишгоҳи миллии Қазоқистон номи Форобиро дорад.
Аммо аҳзоби эронӣ дар номаи худ Абӯнасри Форобиро “донишманди барҷастаи фарорӯдӣ ва зодаи Суғд — минтақае куҳан дар Эронзамин” номида, навиштаанд, нашавад, ки монанди сабти “Мавлоно” ба дасти кишвари Туркия ё навишта шудани “Ибни Сино, ҳакими бузурги турк” зери тандисе аз донишманди бузурги эронӣ ё талош барои сабти ҷаҳонии “Низомии Ганҷавӣ” ва меросе чун “нигоргарии эронӣ” ва “тор” ва “чавгон” Абӯнасри Форобӣ низ ба ҷаҳониён ҳамчун мероси ақвоми турк муаррифӣ шавад.